ตำลาวหรือตำปลาร้า
ถ้าจะพูดถึงตำลาวกันจริงๆก็ต้องข้ามฝั่งโขงไปนู่นเลยครับถึงจะได้กินตำลาวสมชื่อจริงๆ แต่ตำลาวในบ้านเรานี้มันก็คือตำปลาร้านี่แหล่ะครับ เพราะคนอีสานส่วนใหญ่ก็มีเชื้อสายมาจากเมืองเวียงจันทน์กันมิใช่น้อย เนื่องจากในสมัยอดีตดินแดนส่วนหนึ่งของลาวเคยเป็นดินแดนของสยามประเทศเรา ด้านฝั่งเมืองเวียงจันทน์-หนองคายก็จะมีการข้ามแม่น้ำโขงไปมาหาสู่กันเสมือนผืนดินเดียวกัน โดยมิได้มองว่าแม่น้ำโขงเป็นเขตแดนแบ่งกั้นสองประเทศเหมือนเช่นทุกวันนี้ เหตุเพราะสนธิสัญญาเบาริ่งที่ไทยลงนามกับฝรั่งเศสนั้นทำให้ต้องสูญเสียดินแดนอีกฝั่งของแม่น้ำโขงไป พี่น้องไทยลาวที่อาศัยร่วมกันอยู่เสมือนผืนแผ่นเดียวกันมาก็ถูกแบ่งแยกไป เลยทำให้ชาวอีสานตอนบนส่วนใหญ่ก็จะมีประเพณี วัฒนธรรมและความเชื่อต่างๆ เช่นเดียวกับคนลาว ซึ่งรวมถึงวัฒนธรรมในการกินด้วย และก็เป็นที่มาของตำลาวหรือตำปลาร้าของเรา
ส้มตำลาว ส้มตำปลาร้า แบบบ้านๆ มาเป็นถาดระดับกินกันทั้งหมู่บ้านเลยทีเดียว
ตำลาวหรือตำปลาร้านั้นจะเป็นส้มตำแบบพื้นฐานที่สุดในบรรดาส้มตำด้วยกันแล้ว เพราะจุดเปลี่ยนของส้มตำสายอีสานจะอยู่ที่ตรงนี้ เพราะถ้ามีอะไรเพิ่มเติมเข้าไปจากส่วนประกอบพื้นฐานของตำลาวหรือตำปลาร้า มันก็จะถูกเรียกชื่อเปลี่ยนไปตามส่วนประกอบที่เพิ่มเข้ามา เช่น ถ้าเพิ่มขนมจีน จะเรียกว่า “ตำซั่ว” ถ้าเพิ่มแคปหมูเข้าไป ก็จะถูกเรียกว่า “ตำแคปหมู” หรือถ้าเพิ่มปูเค็มเข้าไป ก็จะกลายเป็น แถ่น แทน แท้น ตำปูปลาร้าในบัดดล ว่ะ ห่ะ ฮ่า! ถ้าเป็นสายภาคกลางจะเรียกว่าตำปูเฉยๆ นะเพราะเขาไม่ใส่ปลาร้ากัน
ตำปูปลาร้า
ตำลาวหรือตำปลาร้าหากินได้ง่ายมากๆ ถ้าใช้ Google Map ส่องหา(ถ้ามันเห็นนะ) ผมว่าน่าจะมีตั้งแต่ต้นซอยยันท้ายซอย เรียกได้ว่าหมู่บ้านไหนไม่มีร้านส้มตำนะ ผมว่าเชยสุดๆ แต่ถ้าเป็นตำปูปลาร้าอาจไม่มีให้กินกันทุกร้าน โดยเฉพาะแถวอีสานร้านส้มตำส่วนใหญ่มักใช้ปูนามาดองเค็มใส่ส้มตำ แต่ปูนามันมีฤดูของมันที่จะหากินได้ง่ายๆ นั่นก็คือฤดูฝน พอฝนตกน้ำมาปูมันก็จะออกมาผสมพันธุ์และวางไข่เช่นกัน ชาวนาก็เก็บมาขายกันอีกที หน้านี้ปูนาเลยมีราคาถูกแม่ค้าจึงซื้อหามาดองเค็มไว้ใส่ส้มตำกัน ถ้าไม่ใช่ฤดูฝนก็หากินได้ยากครับ เพราะต้องไปขุดเอาในรูกันเลย กว่าจะได้แต่ละตัวยากเย็นแสนเข็ญ ขุดไปเจองูบ้าง เจอตะขาบบ้าง หยึ๋ยส์…สยอง สมัยเด็กเคยมาหมดแล้วครับ ทั้งขุดหาปู จิ้งหรีด จิ๊โป่ม แมงกินูน นึกแล้วก็สนุกปนขนหัวลุก ดังนั้นถ้าไม่ใช่หน้าฝนอาจหาส้มตำปูปลาร้ามาทานได้ไม่ง่ายนัก แต่ในเขตเมืองหน่อยแม่ค้าก็จะไฮโซตามลูกค้าจะใช้ปูเค็มอีกแบบ ที่เป็นปูทะเลไม่แน่ใจว่าเรียกปูแสม(สะ-แหม)หรือเปล่า เนื่องจากปูเค็มชนิดนี้จะเก็บไว้ได้นานกว่าปูนาดองเค็ม และไม่ขึ้นอยู่กับฤดูเหมือนปูนาจึงมีให้ใช้ทำส้มตำได้ตลอดทั้งปี เอาภาพไปดูยั่วน้ำลายกันเลย
ส้มตำปูปลาร้าเน้นพริกเขียวแม้สีไม่แดงแต่ความร้อนแรงไม่มีหลุดคอนเซ็ป
ส้มตำปูปลาร้าแค่สีสันและเม็ดพริกก็บอกได้แล้วว่างานนี้มีทิชชู่ไว้เยอะๆเป็นดี
ส้มตำปูปลาร้าสูตรพริกแห้ง แต่ความร้อนแรงก็ยังยืนยันว่าเผ็ดไม่แพ้พริกสด
เป็นยังไงกันบ้างครับกับเมนูส้มตำลาว ส้มตำปลาร้า และส้มตำปูปลาร้าของผมวันนี้ เห็นแล้วมีใครแอบน้ำลายไหลกันไปบ้างหรือเปล่าครับ ว่ะ ห่ะ ฮ่า! การรับประทานส้มตำมีข้อดีหลายอย่างนะครับ อย่างแรกเลยคือช่วยเจริญอาหาร จะทำให้ทานข้าวอร่อยขึ้นนะครับ สำหรับท่านที่ต้องการควบคุมน้ำหนักก็ช่วยได้ด้วยนะครับ แต่ว่าเน้นส้มตำเยอะๆ หน่อย อย่าเน้นข้าวเหนียวไก่ย่างเยอะจนเกินไปล่ะ ไม่งั้นไม่ได้ช่วยควบคุมอะไรเลยนะครับ แต่ก็ควรรับประทานในปริมาณที่เหมาะสมเพราะถ้าทานส้มตำมากจนเกินไปอาจมีปัญหาเรื่องโลหิต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น